دسته اول: آیات ۱ – ۱۱

 

آیات 1-3: سوگندهایی بیانگر آگاهی و تسلط خداوند بر جهان.

آیات 4 تا 9، ماجرای هلاکت اصحاب اخدود( که مومنان را شکنجه می دادند).

آیات 10 و 11: آیات محوری این دسته که بیان دو قاعده ای کلی است که ماجرای اصحاب اخدود یکی از مصادیق آن به شمار می رود. بنابر این قاعده، اولا کافرانی که می خواهند مومنان را با اذیت های خود از ایمان بازدارند،  خود در نهایت دچار اذیت و عذاب بالاتر می شوند و ثانیا مومنان خالص، در برابر این فشارها قادر به استقامت (حفظ ایمان) خواهند بود.

 

 

دسته دوم: آیات 12– 18

 

پنج وصف برای خدا آورده که بیانگر قدرت خداست: قدرت خدا بسیار شدید است، زیرا اصل خلقت به دست اوست. در عین حال او غفور است و فرا انتقام نمی گیرد. آیه هفدهم و هجدهم، شاهدی بر این قدرت است.

 

دسته سوم : آیات 19 -22


 کافران صرفا وقوع عذاب را تکذیب می کنند ، در حالی که در احاطه قدرت خدا قرار دارند. در حقیقت، به خاطر به خاطر مقام عالی قرآن، از درک و ایمان  به آن محرومند.